گفت و گو

جعفر برزگر   

 

کرار جاسم یکی از بهترین خارجی‌های لیگ برتر فوتبال کشورمان، سالهاست که در ایران بازی نمی‌کند اما همچنان نامش در فوتبال کشورمان شنیده می‌شود. او که کارش را در ایران از تراکتورسازی آغاز کرد، به دلیل نمایش خوبش در این تیم توانست به یکی از بهترین تیم‌های لیگ برتر یعنی استقلال راه یابد. جاسم در استقلال نیز نمایش خوبی داشت اما مثل همیشه تندخویی و رک‌گویی کار دستش ‌داد و به همین دلیل استقلال را خیلی زود ترک کرد هر چند او دوباره به جمع آبی‌پوشان پایتخت برگشت اما این‌ بار مشکلات مالی باعث جدایی کرار شد. این ملی‌پوش عراقی، در تیم ملی کشورش هم روزهای خوبی را سپری کرده است. او بارها در ترکیب تیم ملی عراق به میدان رفته و برای موفقیت تیم کشورش تلاش کرده است. کرار این روزها بازی‌های تیم ملی عراق را پیگیری می‌کند و با وجود اینکه اقرار می‌کند که در ایران استقلال را دوست دارد و به علت این دوست داشتن، حاضر نیست برای طلب‌اش از استقلال شکایت کند اما موفقیت تیم ملی عراق بسیار برایش مهم است و این روزها که عراق صعود به مرحله بعدی مقدماتی جام جهانی را قطعی کرده است، او با خیال راحت‌تری فوتبال ملی کشورش را تماشا می‌کند.

 

حتماً در جریان هستید که امروز تیم‌های ملی ایران و عراق رودرروی هم قرار می‌گیرند. البته با توجه به شکست لبنان مقابل کره جنوبی، صعود عراق به مرحله بعدی قطعی شده اما هنوز تکلیف تیم ایران مشخص نیست. شرایط تیم عراق را چطور ارزیابی می‌کنید؟

من متأسفانه نتوانستم بازی‌های زیادی را ببینم اما در جریان نتایجش هستم. حتی شنیدم که ایران 10 گل به کامبوج زده است. من فکر می‌کنم در حال حاضر ایران بهترین تیم گروهش است. عراق تیم جوان و جنگنده‌ای دارد که شاید تا حدودی تجربه‌شان کم باشد. من مطمئنم همین تیم در سال‌های آینده باتجربه‌تر شده و خیلی خیلی موفق خواهد بود.

و بازی با ایران...

درست است که صعود تیم عراق قطعی شده اما با این حال شک نکنید که بازی سختی خواهد بود. البته تیم ما همیشه در بازی با تیم‌های قدرتمند خیلی بهتر کار کرده است. به عنوان مثال ما مقابل تیم اسپانیا تا دقیقه 76 گل نخورده بودیم و خیلی خوب هم بازی کردیم.

اینکه صعود عراق قطعی شده شاید باعث کمتر شدن انگیزه بازیکنان این تیم شود.

اگر بازیکنان جوان ما اینطور فکر کنند که دیگر کارشان تمام شده، خیلی اشتباه کرده‎اند. آنها باید بدانند که در هر بازی باید برای پیروزی به میدان بروند.

کدام تیم برنده می‌شود؟

قابل پیش‌بینی نیست. من خاطرات خوبی از ایران دارم و به همین دلیل برای هر دو تیم آرزوی موفقیت می‌کنم اما اگر بخواهم یک تیم برنده شود قطعاً تیم کشورم است. همانطور که شما دوست دارید تیم ایران پیروز شود.

با بچه‌های تیم ملی ایران در ارتباط هستی؟

نه.

به نظر شما این تیم عراق چقدر شانس صعود به جام جهانی را دارد؟

من فکر نمی‌کنم عراق به جام جهانی صعود کند. 

چرا؟

چون اگر تیمی می‌خواهد به جام جهانی برود باید بازی‌های تدارکاتی بزرگی انجام دهد نه اینکه با تیم‌های ضعیف بازی کند. به نظرم حداقل باید 4،3 بازی با تیم‌های مطرح اروپا انجام دهد. باید اردوهای خیلی خوبی داشته باشد اما خودشان هم می‌دانند که کارشان سخت و همین صعود از گروه و راهیابی به مرحله بعدی یک موفقیت است.

تو بازیکن خوبی هستی اما قبول داری که حاشیه‌ها و درگیری‌هایی که داشتی اجازه نداد به حقت برسی.

من برای صنعت نفت و تراکتور بازی کردم و همه چیز خوب بود اما چند سال که در استقلال بودم خیلی اذیت شدم. آنها حقم را نمی‌دادند و انتظار داشتند که تمرکزم را از دست ندهم. البته من با اینکه خیلی از استقلال طلبکارم اما به خاطر هوادارانش از این تیم شکایت نکردم. من در قطر هم بازی کردم وهیچ مشکلی نداشتم. الان هم اگر چند ماه به شما حقوق ندهند، تمرکزتان را برای کار از دست می‌دهید.

تصمیم نداری به ایران برگردی؟

حقیقتش را بخواهید با یکی دو نفر در ارتباطم و به احتمال 50درصد شاید فصل آینده به فوتبال ایران برگشتم. البته باید ببینم در آینده چه اتفاقی می‌افتد.

 

مصاحبه

ناصرقراگزلو     

 

سهراب انتظاری معتقد است پرسپولیس در خط حمله و سایر پست‌ها بازیکنان بسیار خوبی در اختیار دارد و حضور این بازیکنان باکیفیت، پرسپولیس فصل جاری را به یکی از بهترین و پرمهره‌ترین تیم‌های چند سال اخیر تبدیل ساخته است. مسابقه حساس سوپرجام، قرعه جالب پرسپولیس مقابل استقلال در جام حذفی، بخت پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا برای قهرمانی و دیدار حساس پیش روی تیم ملی مقابل عراق موجب شد تا گپ و گفتی با مهاجم سابق سرخ‌ها داشته باشیم.

 

پرسپولیس به قید قرعه به استقلال خورد، دیدار دربی در مرحله یک‌چهارم جام حذفی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

قطعاً بازی پرسپولیس و استقلال و رویارویی این دو تیم تنور مسابقات جام حذفی را هم بسیار گرم می‌سازد و موجب می‌شود دو تیم نمایش بسیار جذابی ارائه داده و هواداران فوتبال را از تماشای یک دیدار ناب فوتبالی سیراب کنند. بازی در جام حذفی با لیگ بسیار متفاوت است و قاعده خاص خودش را دارد. دربی حذفی به دلایلی می‌تواند جذاب‌تر از دربی‌های لیگ برتر از آب درآید چون در لیگ هر دو تیم برای گرفتن امتیاز و نباختن به مصاف هم می‌روند و به نوعی محتاط بازی می‌کنند. این در حالی است که در جام حذفی به دلیل ماهیتش یکی از دو تیم باید برنده از زمین خارج شود و این نکته می‌طلبد دو تیم با ارائه بازی هجومی و رو به جلو فقط به برد و حذف حریف مقابل فکر کنند که این امر به جذابیت بازی دو تیم سرخابی در جام حذفی می‌افزاید. شرایط و شانس پرسپولیس هم در دیدار جام حذفی واقعاً بهتر از رقیب سنتی‌اش است اما ما می‌دانیم که شرایط دربی با بازی‌های دیگر کاملاً متفاوت است و یک دیدار خاص است و در واقع هر تیمی بهتر از موقعیت‌اش استفاده کند برنده دربی خواهد بود و به نظرم گام مهمی را برای قهرمانی در جام حذفی برخواهد داشت. دیدار دربی جام حذفی بسیار زیبا می‌شود و ‌ای کاش تماشاگران هم در بازی حاضر می‌شدند که این امر حساسیت بازی را به اوج خود می‌رساند.

بازار کری‌ها هم خیلی داغ شده!

 فکر می‌کنم کری خواندن با احترام حق هوادار است و هیچ ایرادی هم ندارد و در واقع در قاعده بازی‌ها خصوصاً رقیبان سنتی از قدیم وجود داشته و باز هم ادامه خواهد داشت اما شخصاً معتقدم کری برای بازیکن و پیشکسوت و مربی نیست و نتیجه درون زمین تکلیف همه چیز را مشخص می‌سازد.

در رابطه با بازی سوپرجام بین تراکتور و پرسپولیس یعنی قهرمان‌های جام حذفی و لیگ چه صحبتی دارید و شانس قهرمانی را به کدام تیم می‌دهید؟

 فکر می‌کنم متأسفانه سازمان لیگ به هیچ وجه زمان مناسبی را در اوج بازی‌های ملی و باشگاهی برای سوپر جام انتخاب نکرده و مانند بیشتر کشورها حتماً بهتر بود سوپر جام قبل از شروع بازی‌های لیگ انجام می‌شد. در این بین پرسپولیس از برنامه‌ریزی سازمان لیگ بسیار ضرر کرد به نحوی که حالا مجبور است در غیاب بهترین بازیکن این روزهای خودش یعنی وحید امیری و دیگر ملی‌پوش‌اش یعنی کمال کامیابی‌نیا به مصاف تیم تراکتور برود البته به همه این موارد باید خستگی ملی‌پوشان و مشکلات دیگر را اضافه کرد؛ مشکلی که البته فقط به دلیل وجود بیشترین ملی‌پوش برای پرسپولیس وجود دارد و بقیه تیم‌ها از این قاعده مستثنی هستند؛ نکته‌ای که فشار زیادی را به تیم پرسپولیس وارد ساخته و شرایط کاملاً نابرابری را برای مبارزه پرسپولیس با بقیه تیم‌ها به وجود آورده است. این بی‌عدالتی صدای یحیی را هم درآورده که انصافاً یکی از بهترین مربیان حال حاضر ایران و حتی قاره کهن است و حتماً به عنوان مسئول فنی تیم باید از حق تیم خودش دفاع کند چون همه مسئولیت تیم برعهده یحیی است و در صورت کسب هر نتیجه‌ای این سرمربی پرسپولیس است که باید پاسخگو باشد.

غیبت وحید امیری هم قطعاً در بازی سوپر جام احساس خواهد شد چه بسا که ما در حال حاضر بازیکنی در سطح امیری که توانایی بازی در چند پست آن هم به شکل عالی را داشته باشد در اختیار نداریم اما با توجه به هماهنگی و قدرت تیمی بالای پرسپولیس و قدرت و فراوانی مهره‌های پرسپولیس که واقعاً بالاتر از تیم‌های دیگر است اجازه می‌دهد که من بگویم پرسپولیس قهرمان سوپرجام خواهد شد و ان‌شاءالله چراغ اولین قهرمانی این فصل را برای هوادارانش روشن خواهد ساخت تا سرآغازی برای موفقیت‌های بعدی و قهرمانی‌های دیگر پرسپولیس باشد و سوپر جام در واقع شروع راه چهارگانه پرسپولیس در این فصل خواهد بود که من با توجه به پتانسیل کادر فنی و تیم پرسپولیس خیلی به آن امیدوارم.

در خصوص قهرمانی آسیا به پرسپولیس این فصل چقدر امیدوارید؟

یحیی شاکله اصلی تیم را حفظ کرده و بازیکنان بسیار خوبی را در پست‌هایی که در آنها نیاز به جذب بازیکن داشته به جمع بازیکنانش اضافه کرده که این مهم به قدرت تیم پرسپولیس به شدت افزوده و با تجربه موفق چند سال اخیر حالا خودش را به عنوان یکی از شانس‌های اصلی قهرمانی آسیا معرفی ساخته است.

در رابطه با قرعه بعدی پرسپولیس و رویارویی با استقلال تاجیکستان چه نظری دارید؟

استقلال تاجیکستان با نتایجی که به دست آورد خودش را به عنوان پدیده مسابقات مطرح ساخت اما این تیم حریف پرسپولیسی که از غرب آسیا مدعی اصلی صعود و قهرمانی است نخواهد شد.

جای قهرمانی در آسیا در ویترین پرافتخارترین تیم ایران خالی است که توانسته جام‌های متعدد داخلی و حتی جام در جام آسیا را هم کسب کند هر چند با قدرت و شخصیت خوبی که پرسپولیس دارد من شانس زیادی برای چهارگانه زدن و در رأس آنها کسب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا را برای تیم محبوب‌مان قائل هستم.

بازی ایران و عراق را به لحاظ فنی چگونه ارزیابی می‌کنی؟

عراق فوتبال بسیار نزدیکی به فوتبال ایران دارد و البته این تیم در یک دهه اخیر شاید به نوعی نزدیک‌ترین و دشوارترین حریف ایران بوده است. این مسأله نشان می‌دهد که بازی دشواری پیش رو داریم اما با قدرتی که من در بازیکنان و کادر فنی‌مان می‌بینم شانس زیادی برای شکست عراق و برنده شدن در این دیدار سخت و صعود به عنوان تیم اول را از گروهمان برای دور بعد قائل هستم.

 

پرتغال به دنبال دومین قهرمانی متوالی در اروپا است و تیم فرناندو سانتوس کارش را در یورو ۲۰۲۰ با بازی با مجارستان در بوداپست آغاز می‌کند. پرتغال مصمم است شروعی قدرتمند در گروه F داشته باشد که تیم‌های فرانسه و آلمان نیز در آن هستند اما مجارستان تیمی شده که در این سطح از فوتبال باید کاملاً جدی گرفته شود.

مجارستان در سال 1964 در جام ملت‌های اروپا سوم شد و هشت سال بعد به رتبه چهارم رسید اما دیگر در این رقابت‌ها حاضر نشد تا سال ۲۰۱۶. آنها بالاتر از پرتغال در گروه‌شان صدرنشین شدند اما با شکست سنگینی در یک هشتم نهایی برابر بلژیک از مسابقات خارج شدند. مجارستان از طریق پیروزی در پلی‌آف مقابل بلغارستان و سپس ایسلند به یورو ۲۰۲۰ راه یافت. تیم مارکو روسی در ۱۱ بازی آخرش شکست نخورده و دو برد قاطعانه برابر سن مارینو و آندورا در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ به دست آورده است.

پرتغال هم که با پیروزی یک بر صفر مقابل فرانسه میزبان در فینال دور قبل تنها جام تاریخش را کسب کرده به کمتر از پیروزی در این بازی راضی نمی‌شود چون ۲۹ خرداد در مونیخ با آلمان و چهار روز بعد در بوداپست با فرانسه روبه‌رو می‌شود. آنها دوره قبل با سه تساوی از مرحله گروهی صعود کردند و این بار هم چنین شانسی

 وجود دارد.

 

اخبار تیمی

مجارستان با مصدومیت دومینیک ژوبوژلای، مهاجم ۲۰ساله و مستعد لایپزیگ ضربه بدی خورد اما مصدومیت باعث شده ژولت کالمار دیگر بازیکن مجارها نیز این تورنمنت را از دست بدهد.

ویلی اوربان و آتیلا ژالای از حضور در دفاع سه نفره مطمئن هستند اما درباره یک نفر دیگر بحث وجود دارد. علاوه بر آن بازیکنی که قرار است به عنوان بال-مدافع سمت راست بازی کند، هنوز مشخص نیست.

رولاند سالای این اواخر به خاطر مصدومیت جزئی گاهی بازی نکرده اما این بازیکن ۲۴ ساله برای بازی اول تیم آماده است و می‌تواند در کنار کاپیتان تیم، آدام ژالای یکی از سه مهاجم تیم باشد. آتیلا فیولا می‌تواند در دفاع برای خودش جایی پیدا کند ضمن اینکه لاژلو کلاین هایسلر ممکن است در سیستم 2-5-3 در راست بازی کند. آدام ناگی بازیکن بریستول سیتی هم در وسط زمین خواهد بود.

برای پرتغال، برناردو سیلوا و دیوگو ژوتا قرار است کریستیانو رونالدو را در خط حمله همراهی کنند ضمن اینکه جای برونو فرناندز کمی عقب‌تر تضمین شده است. خط میانی پرتغال پر از بازیکن است و این یعنی پیش‌بینی بازیکنانی که قرار است در کنار فرناندز بازی کنند، آسان نیست اما شاید سانتوس ترجیح بدهد از دانیلو و ویلیام کاروالیو به عنوان دو بازیکنی که از چهار مدافع حمایت می‌کنند، استفاده کند.

روبن دیاز بعد از فصل فوق‌العاده‌ای که با منچسترسیتی سپری کرد، در قلب دفاع در کنار پپه قرار می‌گیرد. تجربه رافائل گریرو ممکن است باعث شود این بازیکن ۲۷ ساله شانس بیشتری برای بازی در دفاع چپ نسبت به نونو مندز داشته باشد. ژوائو کانسلو به ویروس کرونا مبتلا شده و این به معنای آن است که نلسون سمدو می‌تواند در سمت راست دفاع بازی کند.

 

لیگ ملت‌های والیبال پس از سه روز استراحت، یک بار دیگر از سر گرفته می‌شود و از صبح امروز وارد هفته چهارم می‌شود. هفته‌ای که تیم‌ها باید بازی‌های دهم تا دوازدهم خود را انجام دهند و آماده حضور در هفته پایانی برای تعیین رتبه نهایی خود شوند. به این ترتیب تیم ایران هم پس از دو باخت و یک بردی که در هفته سوم داشت، هفته چهارم را با یک بازی نسبتاً آسان پیگیری خواهد کرد.

شاگردان ولادیمر آلکنو ظهر امروز در دهمین رقابت خود در لیگ ملت‌ها، به مصاف استرالیایی خواهند رفت که به همراه ژاپن و ایران، سه تیم آسیایی (از دید مسابقات قاره‌ای) لیگ ملت‌ها را تشکیل می‌دهند.

استرالیا در رقابت‌های این دوره ضعیف‌ترین تیم بوده و تنها تیم این تورنمنت است که هنوز بردی به دست نیاورده و همه 9 بازی قبلی خود را با شکست پشت سر گذاشته است. استرالیایی‌ها حتی یک باخت 3 بر 2 هم نداشته‌اند که برای آنها یک امتیاز در پی داشته باشد و ستون امتیازهای آنها هم عدد صفر را نشان می‌دهد.

والیبالیست‌های ایران البته در دو بازی آتی خود در هفته چهارم کار بسیار سختی دارند. 

آنها در ابتدا باید به مصاف تنها هشت برده جام و صدرنشین رقابت‌ها یعنی برزیل بروند و در بازی سوم هفته چهارم هم با اسلوونی دیدار کنند که به هیچ تیم بزرگی رحم نکرده و اکنون در شرایط برابر با لهستان، فرانسه و صربستان در بالای جدول جا خوش کرده است. برد ایران مقابل اسلوونی می‌تواند امیدهای ایران برای رسیدن به رده‌های بالاتر را تا حدود زیادی زنده نگه دارد.

سید صالح جَدّایی، وکیل و مشاور حقوقی باشگاه استقلال در مصاحبه‌ای فاش کرده که باشگاه استقلال مبلغی در حدود 50 تا 60 میلیارد تومان از شرکت اتکا طلب دارد. این ادعا در شرایطی مطرح شده که زمان قابل توجهی از تبلیغ تیم استقلال برای این شرکت گذشته و بالطبع باید تمام مطالبات باشگاه استقلال طبق قراردادی که فی مابین منعقد شده، پرداخت شود. به گفته وکیل حقوقی باشگاه استقلال اما این مبالغ به حساب استقلال واریز نشده است در حالی که پرداخت این مبلغ در این برهه که استقلال درگیر مشکلات متعدد مالی است، می‌تواند به پیشبرد اهداف این باشگاه کمک قابل توجهی کند.

جدایی در این باره می‌گوید: «ما همیشه در مقام دفاع نیستیم و باشگاه یکسری هم مطالبات دارد. باشگاه یک مطالبه 50-60 میلیارد تومانی از شرکت اتکا دارد که ما دو سال و نیم به این شرکت خدمات دادیم و اسپانسر ما بود ولی ریالی پرداخت نکرده است. با حضور مدیریت جدید به دنبال وصول این مطالبات هستیم ولی چون به اصطلاح خرشان از پل گذشته الان احساس می‌کنند که اگر ندهند اتفاقی رخ نمی‌دهد. به دلیل اینکه باشگاه مشکل مالی دارد نتوانستیم تمبر بزنیم چرا که هزینه دادرسی حدود یک میلیارد و 700-800 میلیون تومان است. مجبور بودیم از طریق مذاکره پیش برویم ولی متأسفانه نتیجه نداد. همین اتکا را اگر وصول کنیم که من فکر می‌کنم از طریق مذاکره با توجه به نفوذ و سابقه‌ای که برخی از اعضای هیأت مدیره باشگاه دارند بخصوص آقای آصفی ما می‌توانیم طلب‌مان را بگیریم. اگر این اتفاق بیفتد یکجا می‌توانیم طلب استراماچونی و چند نفر دیگر را پرداخت کنیم.»

 

در استقلال چطور قرارداد منعقد می‌شود؟

وکیل باشگاه استقلال درباره اینکه مدیران این باشگاه چطور با شرکت اتکا قرارداد بسته‌اند که طرف‌های قرارداد به سادگی می‌توانند زیر قول و قرارهای‌شان بزنند و از پرداخت مطالبات استقلال خودداری کنند، توضیحی به زبان نیاورده است. گرچه موضوع صدور تمبر به عنوان یکی از دلایلی که استقلال از پیگیری این شکایت صرفنظر کرده مطرح شده است (که قابل پذیرش هم نیست) اما ماجرا به این سادگی‌ها هم نیست که قراردادی رسمی و لازم الاجرا میان یک برند معروف ورزشی (باشگاه استقلال) و یک برند توضیع مواد غذایی و دیگر اقلام که زیر نظر نیروهای مسلح فعالیت می‌کند، منعقد شود و طرف قرارداد بابت کاری که سرویسی که از باشگاه استقلال گرفته، پولی نپردازد.پرسش مهم‌تر این است که قرارداد فوق با چه سیاقی به امضای طرفین رسیده که شرکت اتکا خود را مکلف به پرداخت مبلغ توافق شده نمی‌داند اما باشگاه استقلال چنان خود را مکلف دانسته که در زمان مقرر تبلیغات این شرکت را روی پیراهن خود حک کرده است؟!

ابهام‌ها درباره این ماجرای مالی زمانی بیشتر می‌شود که مدیران باشگاه استقلال تاکنون حتی یک بار هم در رسانه‌ها نسبت به خلف وعده اتکا حرفی به میان نیاورده‌اند و این ماجرا بعد از سال‌ها توسط وکیل حقوقی این باشگاه که برای اولین بار است نامش رسانه‌ای می‌شود مطرح شده است.

اینکه سران باشگاه استقلال به سادگی از کنار این مبلغ قابل توجه و هنگفت گذشته‌اند و ماجرا را پیگیری نمی‌کنند و به گفته آقای وکیل تنها به خاطر حق تمبر یک میلیارد و 700 میلیونی از شکایت صرفنظر کرده‌اند خود نشان از برخی اتفاقات دارد که از دید افکار عمومی پنهان مانده و باشگاه استقلال برای زدودن غبار بی‌اعتمادی باید درباره این ماجرا به سرعت شفاف سازی کند تا مشخص شود که چرا و به چه دلیل دریافت این مبلغ عظیم از سوی باشگاه استقلال پیگیری نمی‌شود!

یادداشت

وصال روحانی  

 

 در یکی از جالب‌ترین فصول لیگ دسته اول فوتبال کشور و در شرایطی که برای 8 الی 9 تیم صدر جدول امکان صعود به لیگ برتر وجود دارد، مس کرمان هم به محل وقوع اتفاقاتی عجیب و نادر تبدیل شده است. در حالی که هنوز خبری از برکناری رضا مهاجری از پست سرمربیگری مس کرمان نیست و چیزی رسمی در این باره اعلام نشده، از چند روز پیش سر و کله مجتبی سرآسیایی در کادر فنی این تیم پیدا شده است. توضیح سران این باشگاه این بوده است که چون دیدار روز گذشته مس کرمان با بادران تهران در ادامه پیکارهای «لیگ یک» بسیار مهم بوده، از سرآسیایی خواسته شده برای کمک به کادر فنی مس به این تیم بیاید و موقتاً در این امر مشارکت کند. این در حالی است که سرآسیایی در فصل جاری به عنوان دستیار محمد ربیعی، سرمربی مس رفسنجان در لیگ برتر فعالیت می‌کرده و چون هر دو تیم مس از یک مجموعه و متعلق به کارخانه مس هستند، برای سرآسیایی چاره‌ای جز پذیرش فرمان صادره و کوچ از مس رفسنجان به مس کرمان وجود نداشته و با همان مصداق و وسعت عمل ربیعی نیز نمی‌توانسته مانع کوچ دستیارش از رفسنجان به کرمان شود. اتفاق احتمالی و حالات برخاسته از این انتقال این است که اگر مس کرمان همچنان به کسب نتایج ضعیف خود که در هفته‌های اخیر رؤیت شده ادامه بدهد، کوچ «سرآسیایی» که موقتی توصیف شده، تبدیل به یک انتقال قطعی شود و این مربی کاملاً جای مهاجری را بگیرد و سرمربی مس کرمان در 6 هفته‌ای شود که از پیکارهای فصل 1400-1399 لیگ دسته اول باقی مانده است.

 

وقتی لغزش‌ها آغاز شد

آنچه قطعی می‌نماید و پایه‌گذار کوچ موقتی سرآسیایی از یک تیم مطرح استان کرمان به دیگر تیم زبده این استان شده، روابط به تیرگی گراییده مهاجری با علی رمضانی، مدیرعامل باشگاه مس کرمان است. این روابط از زمانی مخدوش شد که مس در کسب نتایج مورد نظر در «لیگ یک» کم آورد و شروع به لغزش کرد و هم عنوان صدرنشینی را از دست داد و هم با این لرزش‌ها تعقیب کنندگان خود را بیشتر کرد و فاصله آنها را با خود در کمترین حد دید. تا 45 روز پیش که مس موقعیت محکم‌تری در صدر جدول داشت و صعود مستقیمش به لیگ برتر بسیار محتمل به نظر می‌رسید، طبعاً خدشه‌ای هم در ارتباط کاری مهاجری با علی رمضانی مشاهده نمی‌شد و این مربی مورد حمایت کامل قرار داشت اما لغزش‌ها و ناکامی‌ها کار خود را کرد و نه تنها رمضانی اعتمادش را به مهاجری از دست داد بلکه اردشیر سعدمحمدی، مدیرعامل کارخانه مس نیز با احساس و برداشتی مشابه با رمضانی، از حمایت مهاجری دست برداشت و فرآیند فراخوانی سرآسیایی و قرار دادن وی در کنار مهاجری را نظارت و تأیید کرد.

 

ورود اجباری به عرصه‌ای ناخواسته

چنین مواردی طبعاً این سؤال مهم را ایجاد کرده که اگر مهاجری دیگر قابل اعتماد و فرد نخست انتخابی مدیران مس نیست، چرا رسماً برکنار نشده و فرد دیگری (چه سرآسیایی و چه سایرین) جای او را نگرفته و اگر این مدیران وی را هنوز قبول دارند، به چه سبب برایش دستیار آورده‌اند. بدیهی است که وقتی سرآسیایی را به محلی می‌آورند، فقط نمی‌آورند که بازی را تماشا کند و هیچ نگوید و نظری ندهد. آدمی در اندازه‌های سرآسیایی را می‌آورند تا از نظرات فنی‌اش برای بهبود کار تیم بهره گیرند و ایده‌های او را لحاظ کنند. در این میان تکلیف مهاجری چیست؟ اگر او بپذیرد که با سرآسیایی همکاری و نظراتش را لحاظ کند، عملاً قبول کرده است که در کار کوچینگ و هدایت تیم یک شریک و دستیار تازه و شاید همسطح دارد و دیگر مستقل و همه‌کاره نیست و این نافی شرایط قبلی وی و اختیارات تامی است که در زمان احراز پست سرمربیگری مس کرمان به وی تفویض شد. از سوی دیگر، سرآسیایی با دستور سران مجموعه مس وارد بازی و عرصه‌ای شده است که شاید خودش هم نمی‌خواست به آن ورود کند زیرا وی در مس رفسنجان که لیگ برتری و به این ترتیب یک کلاس و رده بالاتر از مس کرمان است، حضور موفقی را در کنار ربیعی تجربه کرده و ترجیح می‌دهد این شرایط را حفظ کند و وارد بازی خطرناک صعود یا حذف مس کرمان از معادلات لیگ یک نشود و ناکامی احتمالی تیم کرمانی از کسب مجوز حضور در لیگ برتر به طور مشترک به نام وی و مهاجری ثبت نگردد.

 

صریح و سریع بگویید

اینها در حالی روی می‌دهد که مهاجری در 7،6 سال اخیر در هر تیمی کار کرده، تقریباً موفق بوده و نتیجه گرفته و سرآسیایی هم از دو سال و اندی پیش که با انتقال از پست سرپرستی تیم پدیده، سرمربیگری این تیم مشهدی را هم عهده‌دار شد، کارنامه‌های خوبی را در اینجا و آنجا از خود برجای گذاشته و شاید برای احراز پست‌های تازه به اتفاقاتی نظیر وقایع اخیر مس کرمان نیازی نداشته باشد. به خاطر همه این مسائل و احتمال‌ها است که مجموعه مس باید بسیار سریع و صریح در خصوص مسائل تیم مس کرمان تصمیم‌گیری قطعی کند و آنچه را که لازم می‌داند، انجام بدهد و ابهام‌های گسترده‌ای را ایجاد نکند که پس از انتقال روزهای اخیر سرآسیایی به مس کرمان به وجود آمده است. این نیز گفتنی است که مس کرمان با وجود لغزش‌های اخیرش هنوز در بالاهای جدول قرار دارد و کمترین فاصله را با تیم‌های هوادار و بادران دارد و صعود به لیگ برتر کاملاً در توان این تیم هست و شرایط جدولی‌اش و اوضاع سایر تیم‌ها و مدعیان صعود نیز تأییدی بر این وضعیت و حاکی از آن است که مس کرمان دچار بحرانی بزرگ نشده که حل و رفع سریع آن هم اقداماتی بزرگ و ضربتی را بطلبد.

 

گزارش

محسن وظیفه     

 

ترکیب تیم ملی کشتی فرنگی هم برای بازی‌های المپیک انتخاب شد. بعد از تیم ملی کشتی آزاد، حالا محمد بنا شاگردان خود را برای سفر به توکیو معرفی کرد تا شاید این بار ژاپن به محل درخشش ستاره‌های کشتی فرنگی ایران تبدیل شود. تیمی که در لهستان نشان داد برای المپیک توکیو خیلی زیاد باید به آن امید داشت. علیرضا نجاتی در وزن 60 کیلوگرم، محمدرضا گرائی در وزن 67 کیلوگرم، محمد‌علی گرائی در وزن 77 کیلوگرم، محمد هادی ساروی در وزن 97 کیلوگرم و امین میرزازاده در وزن 130 کیلوگرم نفراتی هستند که محمد بنا برای توکیو انتخاب کرده است. 5 دلاور جنگجو که با شایستگی و بدون کوچکترین حرف و حدیثی برای المپیک انتخاب شده‌اند.

یک تیم خاص؛ با ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد. جوان و کم سن و سال که مسن‌ترین کشتی‌گیر این تیم 27 ساله است و با میانگین سنی 23 سال یکی از جوان‌ترین تیم‌های اعزامی تاریخ کشتی ایران به المپیک است. تیمی برای آینده که در عین حال بسیار قلدر و بی‌رحم است که هیچ ستاره‌ای جلوی این قهرمانان حاشیه امنیت ندارد. از المرات تاسمرادف که صابون نجاتی به تنش خورد تا ریو هان سو و کیم هیون وو کره‌ای که برادران گرائی اشک آنها را درآوردند؛ تا برسیم به نام فرناندز از شیلی که مقابل میرزازاده شکست خورد.

مهم نیست که در فضای مجازی چه چیزی برای محمد بنا و تیمش می‌نویسند؛ مهم فضای واقعی است که به دور از هر پرت و پلا گفتن فضای مجازی باید این تیم را دید و قضاوت کرد. تیمی که روزگاری برای انتخاب یک ترکیب 10 نفره برای مسابقات جهانی به هزار و یک بدبختی دچار می‌شد اما حالا در هر وزن چند دلاور دارد. درست مثل سال‌های 2010 و 2011 که در هر وزن چند کشتی‌گیر خوب در هر تیم وجود داشت و هر وقت یکی بیرون می‌ماند، حسرت نبودنش علاقه‌مندان به کشتی را آزار می‌داد.

وقتی ترکیب تیم ملی کشتی فرنگی با استناد به مسابقات لهستان اعلام شد و مشخص شد که مثلاً در وزن 97 کیلوگرم محمدهادی ساروی انتخاب شده؛ علاقه‌مندان به کشتی حسرت می‌خورند که کاش راهی هم برای حضور مهدی بالی بود. چطور می‌شود آسان از کنار نام مهدی بالی گذشت؟ ساروی با شایستگی و دلاوری تمام در حالی به مدال طلا رسید که فقط یک امتیاز به حریفان داد و با اقتدار به قهرمانی رسید اما مهدی بالی هم که در پایین جدول همین مسابقات قرار داشت؛ فقط یک حریف داشت و آن‌ هم ساروی بود. بالی برای رسیدن به فینال اسلام عباس‌اف را از پیش‌رو برداشت. یا در وزن 130 کیلوگرم علی‌اکبر یوسفی و امین میرزازاده چنان در لهستان خوش درخشیدند که اصلاً امکان چشم بستن به دیگری وجود ندارد.

هر دو دلاور و شایسته اما امین میرزازاده با کسب مدال طلا و غلبه بر یوسفی در فینال برای المپیک انتخاب شد. یوسفی «هیکی نابی» قهرمان جهان و «ادوارد پاپ» آلمانی که از چهره‌های نامی سنگین‌وزن دنیاست و در المپیک 2016 ریو بشیر باباجان‌زاده را شکست داد را به راحتی از پیش‌رو برداشت. امین میرزازاده هم ابتدا یاکوستا فرناندز از شیلی را که نفر سوم مسابقات جهانی است و بعد هم مامینجان عبداله‌یف قهرمان بازی‌های آسیایی ازبکستان را شکست داد تا او هم نشان بدهد که حالا آماده است زورش به قهرمانان نامی کشتی دنیا بچربد.

مهم نیست که در فضای مجازی چه می‌نویسند؛ یک روز محمد بنا خائن می‌شود و روز دیگر رفیق‌باز؛ این عادت افراد کم‌کار و بازنده است که مدام به دیگران به قصد تخریب حمله کنند و تهمت بزنند. این عادت افرادی است که دست‌شان به جایی نمی‌رسد، پس مجبور هستند که مانع موفقیت دیگران باشند. مهم این است که تیم یازدهم و نوزدهم دنیا را به محمد بنا سپردند.

 با کشتی‌گیران فرسوده و پیر اما حالا با ستاره‌های جوان و درخشان که هزار و یک امید و آرزو در مورد آنها وجود دارد، راهی المپیک می‌شود. چنان چشم و گوش خود را به این تیم بسته‌اند که اصلاً قرار نیست فردا روزی با موفقیت همین تیم هورا بکشند. چنان به جان این تیم افتاده‌اند که گویا اصلاً برای این کشور نیستند و این تیم ملی کشورشان نیست.

چنان از روی عناد و عقده به تیم ملی کشتی فرنگی و سرمربی تیم ملی حمله می‌کنند که انگار فراموش کردند همین محمد بنا سه طلای المپیک لندن را رقم زد. فراموش کردند که قهرمانی در جام جهانی هم برای ایران حسرت و آرزو بود اما با محمد بنا بزرگترین موفقیت تاریخ کشتی فرنگی رقم خورد.

یک روز می‌نویسند که وقتی امین میرزازاده و علی‌اکبر یوسفی برای لهستان انتخاب می‌شوند؛ میرزازاده خوزستانی، مربی در کنارش نبوده و یوسفی مازندرانی عادل بالی‌تبار را در کنارش داشت اما در فینال همان کشتی‌گیری که مربی نداشت برنده می‌شود. تا این حد ساده می‌توانند به مربیان تیم ملی تهمت بزنند؛ مثلاً چون عادل بالی‌تبار مازندرانی است پس حتماً حامی یوسفی کشتی‌گیر مازندرانی خواهد بود! روز دیگر می‌نویسند که بنا رفقایش را به اردوی تیم ملی آورده و شیراز مربی در اردوی تیم ملی ندارد! خسته نمی‌شوند از این همه تهمت؟

البته جای نگرانی نیست؛ محمد بنا وقتی دشمنانش زیاد می‌شود که موفقیت‌هایش هم زیاد می‌شود. حتماً قرار است این تیم در توکیو کاری کند که اینچنین خواب مخالفانش آشفته شده است و هر آنچه که می‌خواهند می‌گویند.

نوواک جوکوویچ یک «نوله اسلم» داشت و حالا در میانه یک «گرنداسلم سالیانه» قرار دارد. او که در بهمن ماه قهرمان اوپن استرالیا شده بود، این هفته در فینال اوپن فرانسه در حالی که دو ست اول را 6-7 و 2-6 به استفانوس تسیتسیپاس یونانی باخته بود، در مسابقه‌ای که چهار ساعت و هشت دقیقه طول کشید، سه ست پیاپی را با نتایج ۳-۶، ۲-۶ و ۴-۶ برد. این ششمین بار در دوران تنیس مدرن است که کسی که دو ست اول را در فینال یک گرنداسلم برده دستش از رسیدن به جام کوتاه می‌ماند؛ پنج تا از این بازگشت‌ها در رولان گاروس رقم خورده است.

جوکوویچ برای دومین بار اوپن فرانسه را برد و حالا تنها تنیسور دوران جدید است که هر چهار گرنداسلم را دو بار برده است. او هشت ماه قبل در فینال اوپن فرانسه ۲۰۲۰ که به خاطر شیوع ویروس کرونا با چهار ماه تأخیر برگزار شد، شکست تحقیرآمیزی برابر رافائل نادال متحمل شد. جوکوویچ با این قهرمانی که تعداد عناوین او در گرنداسلم‌ها را به ۱۹ می‌رساند، 1/9 میلیون دلار جایزه نقدی می‌گیرد و به حریف یونانی‌اش که برای نخستین بار در فینال گرنداسلم‌ها بازی کرد، 950 هزار دلار می‌رسد.

جوکوویچ ۳۴ ساله حالا تنها یک قهرمانی با دو رکورددار گرنداسلم‌ها یعنی راجر فدرر و نادال فاصله دارد که با پیروزی در نیمه نهایی جمعه، دومی را از یکه‌تازی در قهرمانی گرنداسلم‌ها محروم کرد.

حالا «نوله» در میانه قهرمانی در چهار گرنداسلم سال است چون شانس اول قهرمانی در ویمبلدون محسوب می‌شود که دو هفته دیگر شروع می‌شود و همچنین بخت اول بردن اوپن آمریکا است که اوایل شهریور آغاز می‌شود.

تنها راد لاور در سال 1962 به عنوان بازیکن آماتور و در سال 1969 به عنوان حرفه‌ای، توانسته گرنداسلم سالیانه را در قسمت مردان ببرد، یعنی فتح هر 4 گرنداسلم در یک سال. اشتفی گراف در سال 1988 «اسلم طلایی» را برد یعنی چهار گرنداسلم به اضافه المپیک. نوله در سال ۲۰۱۶ با قهرمانی در اوپن فرانسه «نوله اسلم» را تکمیل کرد، یعنی در هر 4 گرند اسلم، دست کم یک بار قهرمان شد، اگرچه در زمان‌های متفاوت.

بعد از قهرمانی در فرانسه برخی از اسطوره‌های تنیس به تعریف از او پرداختند. جان مک انرو گفت سخت می‌شود او را بهترین تنیسور تاریخ ندانست ضمن اینکه باور دارد جوکوویچ می‌تواند بین 25 تا ۳۰ گرنداسلم را ببرد. جیم کوریر گفت این تنیسور صرب می‌تواند تا ۴۰ سالگی برای قهرمانی در گرنداسلم‌ها رقابت کند. او و اندی رادیک هم نوله را نامزد جایزه بهترین تنیسور تاریخ می‌دانند.

جوکوویچ در دو ست اول فینال هنوز خستگی جسمی و روحی نیمه نهایی مقابل نادال را داشت و به نظر می‌رسید حریفش می‌تواند از این ضعف استفاده و نخستین قهرمانی‌اش را به دست آورد. البته این یونانی هم کارش در نیمه نهایی برابر ساشا زورف به پنج ست کشیده بود. در نهایت تنیسور صرب با بازگشتی قدرتمند نوزدهمین قهرمانی در گرنداسلم‌ها را به دست آورد.

منبع: فوربز

 

 

سه‌شنبه 25/ 3/ 1400 مرحله مقدماتی جام جهانی 2022، ورزشگاه المحرق بحرین، بدون تماشاگر، ساعت:21

داور: ایلگینه تانتاشو (ازبکستان)، کمک‌ها: آندره تسپنکو (ازبکستان) و دونگ هونگ کانگ (کره‌جنوبی)

 

صرفنظر از آنچه در دیدارهای سایر گروه‌های دور دوم مقدماتی جام جهانی 2022 در قاره آسیا روی می‌دهد، اعتبار و شکوفایی تیم ملی فوتبال ایران وابسته به آن است که امشب عراق را ببرد و بی‌نیاز به هر عامل دیگری به‌عنوان صدرنشین شایسته گروه سوم قاره راهی مرحله نهایی انتخابی آسیا شود که با شرکت 12 تیم برتر قاره در دو گروه شش تیمی برگزار خواهد شد.

عراق البته تیم خوبی است و با بشار رسن و طارق همام مردانی را دارد که هم با تکنیک‌اند و هم به سبب سال‌ها بازی در لیگ ایران با خلق و خوی ما کامل آشنایی دارند و می‌دانند چه باید بکنند تا به ما در لحظات مقتضی ضرباتی کاری وارد کنند اما عراق، ایران نیست که توانایی‌های بالقوه‌اش بسیار فراتر از عراقی‌ها بوده، هست و خواهد بود. این نه یک تعریف و تمجید صرف برخاسته از علایق وطنی بلکه حقیقتی فنی و نشأت گرفته از قیاس این دو حریف و البته متکی بر آمار و اتفاقاتی است که در تاریخ و در مصاف‌های پیشین ما شکل گرفته است.

اگر همین تیم فعلی‌مان را نیز مبنا بگذاریم به‌وضوح یکی دو سر و گردن بالاتر از عراقی‌ها است. شاید میزان خلاقیت و توپ‌سازی‌های مؤثر و به‌سمت جلو در خط میانی ما کم باشد اما خط حمله ما چنان پرثمر و به‌لحاظ توان ذاتی آنقدر بالا است که بسیاری از کشورهای دیگر آرزوی تصاحب آن را دارند و خط دفاع ما اگرچه فرم کار و استحکام زمان کارلوس کی‌روش را ندارد اما همچنان قوی و قابل تکیه است و در بال‌ها اگر چه کارایی صادق محرمی کمتر از سایر پیستون‌های راستی است که اصلاً دعوت نشده‌اند اما باز هم برش و تحرک لازم را از خود بروز می‌دهیم. درون دروازه‌ هم اگرچه علیرضا بیرانوند به سبب نیمکت‌نشینی‌های پایان‌ناپذیرش در لیگ بلژیک آمادگی و دقت و چالاکی دو سه سال پیش را از خود بروز نمی‌دهد اما هنوز یکی از مردان برتر دروازه‌های آسیا است.

در مجموع یوزها در حال حاضر هم پتانسیلی دارند که هرگز در تیم عراق وجود نداشته است و سرکو کاتانچ سرمربی عراق که هموطن دراگان اسکوچیچ سرمربی ایران است، مجبور است از تیمی مایه‌های صعود و توان لازم برای کسب پیروزی‌های لازم را بیرون بکشد که به‌لحاظ ذاتی و توان بالقوه، در چنان سطحی نیست.

 

ساق‌ها و مغزهای ویژه

این یک واقعیت دست‌کم در معادلات موجود روی کاغذ است که اگر مثلاً استرالیا بر اردن غلبه کند، حتی یک نتیجه مساوی هم در دیدار امشب برابر عراق برای کامیابی ما کفایت می‌کند اما واقعیت بزرگ‌تر و موضوع‌ مهم‌تر این است که توان ذاتی و قدرت پایه‌ای موجود در فوتبال ایران به‌حدی بالا است که ما اصلاً برای صعودهایی از این دست به نتایج سایر مسابقات روز سه‌شنبه و آنچه در دیگر گروه‌ها روی می‌دهد، نیازی نداریم. تیم ملی ایران حتی اگر امشب یک نمایش فوق‌العاده را ارائه ندهد، می‌تواند با یک بازی خوب و هماهنگ نیز عراق را زمینگیر و سه امتیاز مورد نظرش را کسب کند. غیبت احتمالی این و آن و ترکیبی هم که اسکوچیچ برای این مسابقه برمی‌گزیند، اگرچه در راه توفیق ما مسأله‌ای مهم و عنصری تأثیرگذار است اما جوشش استعداد و توان بالقوه موجود در تیم ایران به حدی است که حتی اگر اسکوچیچ در انتخاب‌هایش دچار لغزش‌هایی هم بشود باز توان موجود در ساق‌ها و مغزها و ریه‌های مردان ما و استعدادهای بالقوه آنان برای عبور از سد عراق کفایت خواهد کرد.

 

یک تیم نمونه

با توجه به اینکه به‌رغم آسیب‌دیدگی شدید وحید امیری، اسکوچیچ وی را در منامه نگه داشته، این باور و احتمال وجود دارد که سرمربی 54 ساله ما می‌داند امکان استفاده از وی هنوز وجود دارد و شاید با استفاده از عنصر بهره‌گیری احتمالی از او قصد فریفتن عراقی‌ها را داشته است اما چه امیری برسد و چه نرسد، تیم ملی ایران در هیچ نقطه‌ای از میدان چنان وابسته به حضور افراد خاص نیست که اگر آنها نباشند فلج شود و ببازد. میلاد محمدی می‌تواند به‌جای امیری در پیستون چپ انجام وظیفه کند و دست‌های اسکوچیچ در همه ‌جای میدان چنان باز است که معضل اصلی او نه پیدا کردن افراد مناسب بلکه گزینش یک فرد از میان چند فرد سزاوار حاضر در هر پست است که سبب می‌شود سایر شایسته‌ها روی نیمکت بنشینند. حتی یک تیم دیگر در آسیا نداریم که روی نیمکت‌اش امثال کاوه رضایی، مهدی قایدی و حتی کریم انصاری فرد بنشینند و فقط در فوتبال ایران است که می‌توان مهدی ترابی کلیدی‌ترین مرد دو، سه‌ سال اخیر پرسپولیس را بیرون زمین نگه داشت و کوچک‌ترین احساس ضعفی هم نکرد. در همین تیم فعلی نیمکت‌نشینی مرتضی پور‌علی‌گنجی بحث‌هایی را موجب شده اما شاید اسکوچیچ حق داشته که با تکیه بر تجربه همکاری مؤثر پیشین کنعانی‌زادگان و خلیل‌زاده در پرسپولیس (منهای یک سال اخیر که «شجاع» در لیگ قطر شاغل بوده است) اولویت را به آنها بدهد. امروز بهترین باشگاه‌های اروپایی هم آرزوی بهره‌گیری از طارمی و آزمون را دارند و گلزنی‌های لاینقطع آنها در لیگ‌های پرتغال و روسیه اعتباری فراوان را به فوتبال ایران بخشیده و در شایعات روزهای اخیر هم تیم رم آزمون را می‌خواهد و هم لاتزیو و پورتو بسیار خوش اقبال خواهد بود که وی را حفظ کند.

 

چه کسی ما را می‌گیرد؟!

بنابراین مسأله و پرسش موجود درباره دیدار سه‌شنبه شب این نیست که چه‌ کسی مردان خطرناک عراق را می‌گیرد بلکه این سؤال است که عراقی‌ها چطور می‌خواهند طارمی و آزمون را مهار کنند. باخت 1-2 ما برابر عراق در دیدار رفت مربوط به زمانی می‌شد که مارک ویلموتس بی‌علاقه و فاقد اشراف بر شرایط فوتبال ایران یوزها را اداره می‌کرد و آن‌ هم با گلزنی غافلگیرکننده عراقی‌ها در واپسین دقایق آن مسابقه حاصل آمد. اینک زمانه دیگری است و یک مربی علاقه‌مند و صاحب اشراف بر فوتبال کشورمان یوزها را رهبری می‌کند و اگرچه اسکوچیچ بهترین نیست و گزینه‌های بهتر از او کم نیستند اما نسبت به سرنوشت ما حساس و به تبع آن سختکوش است. بنابراین کافی است ایران امشب «ایران» باشد و توان ذاتی‌اش را رو کند و در سطحی ظاهر شود که در جوهر وجودی‌اش قرار دارد و در آن صورت حتی یک عراق آماده و فرصت‌شناس را مغلوب کرده و به هدفش خواهد رسید. این واقعیتی است که حتی در پس پرده انواع احتمالات و گروه‌بندی‌های دائماً در حال تغییر آسیا و معادلات ناپایدار و گیج‌کننده «AFC» قابل گم کردن و فراموشی نیست و مهم‌ترین مسأله و اصلی ماجرا است.

 

 سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان و اختلافات به وجود آمده بر سر تعویق و یا برگزاری رقابت‌های کوپا آمه‌ریکا، این تورنمنت از بامداد دوشنبه و با بازی بین دو تیم برزیل و ونزوئلا آغاز شد؛ سلسائو دیدار افتتاحیه را در ورزشگاه «ناسیونال گارینشا» برگزار کرد و شروع مقتدرانه‌ پسران تیته امید هواداران برای قهرمانی دوباره سلسائو را دوچندان کرد! برزیل با گل دقیقه ۲۳ مدافع خود مارکینیوش، یک بر صفر از حریف جلو افتاد و پس از آن گل‌های نیمار جونیور و گابریل باربوسا اختلاف را به عدد سه رساند؛ بحران تیم ملی ونزوئلا با مصائب برگزاری کوپا آمریکا پیوند عمیقی داشت و قبل از برگزاری دیدار افتتاحیه، خبر آمد که دوازده بازیکن و عضو کادر فنی ونزوئلا به بیماری کرونا مبتلا و نتیجه آزمایش‌های‌شان مثبت اعلام شده! در دیگر بازی این گروه، کلمبیا برابر اکوادور به برتری یک بر صفر رسید و حالا به دلیل تفاضل گل کمتر نسبت به سلسائو، در رده دوم جدول جای گرفته‌اند. 

پیش‌تر میزبانی کوپا دو بار بین کشورهای آرژانتین و کلمبیا جابجا شده بود و شرایط کرونایی حاکم بر این دو کشور سرانجام میزبانی تورنمنت را به برزیل رساند؛ تا یک هفته قبل از شروع مسابقات اعتراض بازیکنان برزیل به رهبری کاسمیرو نیز ادامه داشت و آنها خواستار به تعویق انداختن مسابقات بودند! برزیل اولین سه امتیاز ممکن را کسب کرد ولی بنابر اعتقاد بسیاری از هواداران فوتبال نمایش آنها در برابر ونزوئلا، شایسته نام سلسائو نبوده و این دقیقاً همان نکته‌ای‌ است که سرمربی تیم، تیته هم به آن اشاره کرده؛ «باید یاد بگیریم از فشار انتقادات بهره برده و از آن برای ساختن تیمی بهتر استفاده کنیم. تصمیم گیری در مورد ترکیب و البته کسب موفقیت و عناوین برعهده من است. من این فرصت را دارم که با تیم ملی برزیل در آینده قهرمان جام جهانی بشوم اما نباید فراموش کرد که در حال حاضر دوران بازسازی را پشت سر می‌گذاریم!» 

برزیل برای رسیدن به قهرمانی کوپا آمه‌ریکا، رقیبان سرسختی چون آرژانتین و اروگوئه را در برابر خود می‌بیند و حالا که میزبانی مسابقات نیز به آنها اعطا شده، فشار قهرمانی حتی در استادیوم‌های بدون تماشاگر نیز حس خواهد شد؛ برزیل با تیته به فکر احیای شرایط افتاده و موفقیت در این پروژه، به قهرمانی در کوپا آمه‌ریکا ۲۰۲۱ بستگی دارد!

 

دکتر محمدرضا پورابراهیمی، نماینده مجلس شورای اسلامی در آستانه بازی با عراق، درباره عملکرد فدراسیون فوتبال در دور برگشت مرحله مقدماتی جام جهانی تحلیل‌هایی دارد. او در ابتدا درباره پیروزی مقتدرانه ایران برابر بحرین گفت: «خوشبختانه اقداماتی که اخیراً در دستور کار فدراسیون فوتبال قرار گرفته فضای جدید حمایتی را برای تیم ملی ایران فراهم کرد و باعث شد که بازیکنان تیم ملی فوتبال کشورمان با یک روحیه جدید و انرژی مضاعف نسبت به گذشته وارد مسابقات مرحله دوم انتخابی جام جهانی در بحرین شوند. اتفاق و نتیجه مقتدرانه‌‌ای که مقابل بحرین رقم خورد، فضای جدیدی را در حوزه پیرامونی فراهم کرد و انتظارات طرفداران تیم ملی که تقریباً کل جمعیت ایران محسوب می‌شود را نسبت به گذشته بیشتر کرد. »

دکتر پورابراهیمی، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با اشاره به بازی عراق گفت: «در آستانه برگزاری بازی بسیار مهم و پایانی این گروه با عراق هستیم. نتیجه این دیدار بسیار حائز اهمیت است و همه برای موفقیت تیم ملی دعا می‌کنیم. امیدواریم با غیرت و تعصبی که از بچه‌های ایرانی سراغ داریم و شرایطی که در مجموعه فدراسیون عزیزی خادم و تیم ملی می‌بینیم ان‌شاءالله با یک پیروزی مقتدرانه برابر عراق سرگروهی خودمان در گروه را قطعی کنیم و بدون اما و اگرها و تأثیر امتیازات تیم‌های دیگر در فضایی که همیشه برای تیم ملی بوده، قرار نگیریم.»

تحلیل دکتر پورابراهیمی از اقدامات فدراسیون در دوران تازه مدیریت این است: «همانطور که گفتم تیم ملی فوتبال با اتفاقاتی که در فدراسیون جدید رخ داد، یک جان تازه‌ای گرفته است و مسیر حرکت جدیدی پیدا کرد. طبیعتاً وظیفه ما هم این است که در راستای این مأموریت، نتیجه بازی‌های مقدماتی و حضور تیم ملی در جام جهانی قطر 2022، جام ملت‌های آسیا که در سال 2023 در چین برگزار می‌شود، ان‌شاءالله حوزه این فعالیت‌ها که دارد شکل می‌گیرد، مورد حمایت همه باشد. ما در مجلس شورای اسلامی و کمیسیون اقتصادی، جلساتی را با مسئولین وقت فدراسیون در سنوات گذشته برگزار کردیم. ضرورت حمایت مالی و پشتیبانی و اقتصادی از تیم ملی فوتبال ایران باعث شده که ما به این موضوعات ورود بکنیم. خوشبختانه اقدامات خوبی هم در این مدت شکل گرفته و این دوره هم طبیعتاً براساس نگاهی که شهاب‌الدین عزیزی خادم، رئیس فدراسیون فوتبال دارد و هم براساس شرایط و ویژگی‌هایی که در حوزه ملی رقم می‌خورد، وظیفه خودمان را نسبت به گذشته به شکلی بیشتر و مضاعف‌تر می‌‌بینیم.»

نماینده مجلس شورای اسلامی با اشاره به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری گفت: «البته ما در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری هم هستیم و سیزدهمین رئیس جمهوری به زودی تعیین تکلیف خواهد شد. از همین جا از تمام مردم، ورزشکاران ملی و هواداران تیم ملی دعوت می‌کنیم ان‌شاءالله با حضور خودشان پای صندوق‌‌ها اقتدار ملی جمهوری اسلامی ایران را یک بار دیگر به تصویر بکشند و با حضور در انتخابات برگ زرین دیگری در افتخارات ایران بیفزایند. لذا در آستانه این تغییرات هستیم و شاید یک ابهاماتی در بحث دولت و وزیر ورزش و جوانان آینده داشته باشیم. باید مواجهه دولت سیزدهم با رویکرد تیم‌های ملی به‌ویژه به صورت خاص با تیم ملی مطرح شود. من از همین‌جا به همه عزیزان و دست اندرکاران تیم ملی می‌گویم قطعاً با تغییر دولت هیچ گونه خللی در خصوص حمایت از مجموعه اقدامات تیم‌های ملی اتفاق نخواهد افتاد. همانند گذشته مجلس شورای اسلامی محکم در کنار عزیزان و کسانی که نام و نشان جمهوری اسلامی ایران در میادین ورزشی را مطرح می‌کنند و دل مردم عزیز را شاد می‌کنند، این را به عنوان یک وظیفه در حمایت از این عزیزان خواهیم داشت. امروز نه تنها به عنوان ورزش، بلکه به عنوان یک حوزه سیاستگذاری، جدال‌های منطقه‌ای و حوزه‌های تخصصی مطرح می‌شود و برهمین اساس ما به وظیفه خودمان عمل می‌کنیم. هر کسی وزیر ورزش و جوانان دولت آینده باشد، حتماً در این مورد با او صحبت خواهیم کرد که تمام حمایت خود را برای فوتبال کشور بگذارد و به وظیفه خود عمل خواهیم کرد و با توجه به ظرفیت‌هایی که مجلس شورای اسلامی دارد این را مد نظر قرار می‌دهیم.»  دکتر پورابراهیمی درباره مسائل اقتصادی فوتبال گفت: «با توجه به شرایط اقتصادی، بحث حمایت‌های مالی و مشکلاتی که در سال‌های اخیر در کشور پیش آمده، در بحث‌های بودجه مقایسه‌ای را با کشورهای اطراف انجام دادیم. حمایتی که ما از فوتبال کشورمان می‌کنیم نسبت به کشور بحرین که بازیکنان ما با غیرت نتیجه سه بر صفر را برابر تیم ملی این کشور رقم زدند، شاید یک پنجاهم منابعی نیست که ما در اختیار اینها می‌گذاریم اما با تعصبی که بچه‌های ایران نسبت به نظام و کشورشان دارند، اینگونه حرکت می‌کنند. بنابراین وظیفه ما این است که پشتیبانی لازم را در کنار این ملی پوشان انجام دهیم. با پیروزی برابر عراق ما وارد فاز جدیدی خواهیم شد. ان‌شاءالله بتوانیم با تشکیل دولت جدید و هماهنگی‌هایی که با کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی انجام می‌دهیم به صورت ویژه این موضوع را در دستور کار قرار دهیم. اردوهای آماده‌سازی تیم ملی فوتبال کشورمان برای حضور در مرحله نهایی مسابقات جام جهانی، جام ملت‌های آسیا 2023 و همچنین کمک به کارهای پایه که به صورت ویژه در دستور کار قرار بگیرد. برنامه جامعی که ریاست فدراسیون به ما ارائه داده، ما را خیلی امیدوارتر کرده است. شاهد حرکت رویکرد استعدادیابی در مناطق استانی کشور هستیم. به عنوان مثال در استان کرمان حضور باشگاه‌هایی مانند صنعت مس کرمان و گل گهر سیرجان اقدامات خوبی در بخش بانوان و آقایان ایجاد شده است. همچنین قرار است اردوهای تیم‌های ملی با توجه به ظرفیت این استان به شکل ویژه‌ای بین فدراسیون فوتبال و استان عملیاتی شود. ان‌شاءالله بتوانیم در قالب همکاری‌های مشترک در مناطق جنوب غرب و شمال شرق کشور همه ظرفیت‌ها را تقویت کنیم. به زودی تفاهمنامه همکاری بین استان کرمان و فدراسیون فوتبال درباره برگزاری این اردوها و ساخت کمپ تیم‌های ملی عملیاتی خواهد شد.» نماینده مجلس شورای اسلامی در پایان گفت: «به زودی نشست‌های مشترکی را با مسئولین فدراسیون فوتبال و تیم ملی برگزار خواهیم کرد. یک بار دیگر از اینجا اعلام می‌کنم که مجلس شورای اسلامی در خدمت و حمایت شما عزیزان است. ما وظیفه داریم با تمام توان از این غیرت و تعصب بازیکنان خوب فوتبال‌مان حمایت کنیم.»

 

سرمقاله

سه برد قبلی ما را به جایی رساند که منتظرش بودیم. فینال گروه. بازی با عراق. می‌توان حماسه‌سرایی کرد و از فرصت انتقام گفت، ولی واقعیت این است که ما بازی رفت را به خودمان باختیم. انتخاب ویلموتس اشتباه بود و مربی بلژیکی که پس از قهر و بدون شناخت و اردو به اردن رفته بود، مسعود شجاعی ناآماده را در ترکیب قرار داد. ویلموتس بعد از اخراج این بازیکن هم تعویض اشتباهی داشت و به جای تقویت ساختار دفاعی و تلاش برای حفظ نتیجه در ده دقیقه آخر کاوه رضایی را به زمین فرستاد. در بازی رفت در اردن همه اتفاقات به زیان تیم ملی رقم خورد، ولی حالا کادر فنی جدید با بازیکنان باانگیزه‌اش فرصت جبران آن شکست و پس گرفتن صدر جدول از عراق را دارد.

تیم ملی با تنوع خط میانی و حمله‌ و مهاجمان کلاس اروپایی‌اش می‌تواند هر تیمی در آسیا را به دردسر بیندازد، ولی عراق یکی از آن استثناهاست که معمولاً به پر و پای تیم ملی می‌پیچد و تبحر بالایی در تخریب بازی حریف دارد. نگاهی به آمار تقابل‌های اخیر دو تیم هم این را تأیید می‌کند. آخرین برد تیم ملی مقابل عراق به 14 دی 93 برمی‌گردد و تیم ملی در 4 بازی بعدی سه شکست و یک تساوی داشته. در آن برد یک بر صفر که یک بازی دوستانه پیش از جام ملت‌های 2015 بود، آزمون که تازه به تیم ملی اضافه شده بود، تنها گل بازی را زد. از تیمی که آن روز به میدان رفت بیرانوند، پورعلی‌گنجی، امیری و انصاری‌فرد هم مثل سردار هنوز عضو تیم ملی هستند. تیم ملی چند روز بعد از این بازی در استرالیا دوباره با عراق روبرو شد و پس از اخراج عجیب پولادی و تساوی دراماتیک 3-3 در پایان وقت اضافه، در ضربات پنالتی به حریف باخت. شکست در یک بازی دوستانه (اسفند 95) ، تساوی بدون گل در جام ملت‌های 2019 و بالاخره شکست در اردن با ویلموتس سه بازی بعدی تیم ملی مقابل عراق هستند که بدون برد به پایان رسید. هر بازی اما حکایت خودش را دارد و امشب بهترین زمان برای پایان دادن به سریال بازی‌های بدون برد مقابل عراق است.

اسکوچیچ در این سه بازی فرصت داشته که سیستم‌های مختلفی را محک بزند و ترکیب تیمش را بهتر بشناسد. حضور بیرانوند درون دروازه قطعی است، ولی در خط دفاع تغییرات زیاد بوده و فقط می‌توان از حضور محرمی در دفاع راست با قطعیت صحبت کرد. نمایش خوب نوراللهی و امیری حضورشان در خط میانی را تضمین می‌کند، مگر اینکه دومی آماده بازی نشده باشد. همچنین به نظر می‌رسد که قدوس هم توانسته خودش را به ترکیب تحمیل کند. نفر چهارم خط میانی می‌تواند قلی‌زاده باشد. البته در صورت ناآماده بودن امیری و تصمیمات تاکتیکی، ممکن است ترکیب خط میانی تغییر کند و عزت‌اللهی و جهانبخش هم برای حضور در ترکیب اصلی بدون شانس نیستند. در خط حمله حضور زوج آزمون – طارمی که در بازی بحرین درخشید، قطعی است و امید تیم ملی برای شکستن سد دفاعی عراق به آنهاست. ابهامات ترکیب تیم ملی می‌تواند کاتانچ را به دردسر بیندازد، هرچند سرمربی عراق در نشست خبری دیروز تأکید داشت که تیم ملی را خوب می‌شناسد. این ترفندی است که خود کاتانچ هم در دو بازی اخیرش به کار گرفت و ترکیب عراق مقابل کامبوج و هنگ‌کنگ را بارها تغییر داد.

این مربی همچنین دیروز مدعی بود که تیمش برای برد بازی خواهد کرد، ولی عراق با یک تساوی هم صعود می‌کند و این جملات را باید به حساب کلیشه‌ها و تعارفات مصاحبه قبل از بازی گذاشت. کاتانچ بعید است امشب ریسک کند و خوب می‌داند که فضا دادن به مهره‌های تهاجمی ایران حکم خودکشی تاکتیکی خواهد داشت. از عراق انتظار می‌رود که با تجمع زیاد در میانه زمین به فکر خنثی کردن روند بازیسازی تیم ملی باشد و دل به ضدحملات و ضربات ایستگاهی ببندد، همانطور که در بازی رفت گل برتری دقیقه 90 این تیم روی یک ضربه کرنر زده شد.

در بازی امشب مالکیت توپ و ابتکار حمله با تیم ملی خواهد بود و اگر چمن ورزشگاه المحرق اجازه بدهد، سرعت دادن به بازی و تغذیه مناسب طارمی و آزمون می‌تواند مدافعان عراق را وادار به اشتباه کند. سناریوی ایده‌آل برای تیم ملی این است که زودتر به گل برسد و با برداشته شدن فشار از روی بازیکنان و کم شدن فشردگی خطوط حریف به دنبال گل‌های بعدی باشد؛ همان ماجرایی که در بازی با بحرین دیدیم. ولی اگر گل اول بازی به تأخیر افتاد، اسکوچیچ به لطف نیمکت پرمهره‌اش می‌تواند در نیمه دوم هم سرنوشت بازی را تغییر دهد. قایدی در بازی با کامبوج ذخیره طلایی تیم ملی بود و اگر بازی گره بخورد، در نیمه دوم می‌تواند ورق را برگرداند، مگر اینکه اسکوچیچ همه را غافلگیر کند و مهاجم استقلال را در ترکیب اصلی قرار بدهد.

لغزش‌های دور رفت متأسفانه کار را به اینجا رساند که تیم ملی برای اطمینان از صعود امشب محکوم به بردن عراق است. این یکی از بازی‌های حساس چند سال اخیر تیم ملی است و در این جدال نزدیک هر اتفاق کوچکی ممکن است نتیجه نهایی را دگرگون کند. حفظ تمرکز و خونسردی اسکوچیچ و شاگردانش در این بازی می‌تواند کلید عبور از این مرحله دشوار باشد و تا آخرین لحظه باید به صعود امید داشت. تیم هماهنگی که در این سه بازی مأموریتش را به خوبی انجام داده، امشب هم می‌تواند عراق را ببرد و کار را تمام کند.